Dwie pieśni na chór chłopięcy, 1969

Kategoria: 4. chóralne

tekst: Maria Konopnicka (1842 - 1910)
części: I Zaszumiał las

Zaszumiał las, zaszumiał las...
Od płaczu mojej pieśni...
Po szczytach drzew ruszył się śpiew,
Ptaszkowie łkają leśni...

Zakipiał zdrój, zakipiał zdrój
Od tęsknot moich żaru
I sine mgły, i srebrne łzy
Rozbłysły w cieniach jaru

Zerwał się wiatr, zerwał się wiatr
Echem mych skarg zburzony
I poniósł szum żałosnych dum
W dalekie, cudze strony...

Uderzył dzwon, uderzył dzwon
Jak serce me na trwogę,
A sennych chat, gdzie lud, gdzie brat,
Rozbudzić dziś nie mogę!


II A czemuż wy chłodne rosy

A czemuż wy, chłodne rosy,
Padacie,
Gdym ja nagi, gdym ja bosy,
Głód w chacie?...
Czy nie dosyć, że człek płacze
Na ziemi?
Co ta nocka sypie łzami
Srebrnemi?

Oj, żebym ja poszedł ino
Przez pole
I policzył łzy, co płyną
Na rolę...
Strach by było z tego siewu
Żąć żniwo,
Boby snopy były krwawe
Na dziwo!

Przyjdzie słonko na niebiosy
Wschodzące
I wypije bujne rosy
Na łące...
Ale żeby wyschło naszych
Łez morze,
Chyba cały świat zapalisz,
Mój Boże!

rok i miejsce powstania: 1969, Częstochowa
ilość taktów: ( I - 30, w tym 1 fragment w zapisie beztaktowym; II - 39)
prawykonanie: 29. V. 1972, Częstochowa (Zaszumiał las)
Chór PSM I stopnia w Częstochowie
Maria Łukaszewska - dyrygent
inne wykonania: nie wykonywany
wydania: nie wydany
nagrania: nie nagrany
rękopis: BN Mus. 4783
materiały: ZKP N/23727